Padua
Rome ziet het met lede ogen aan. De toenemende ontgoddelijking, de verbanning van de bidbanken, de exit van de eucharistie. Kerken die sneller leeglopen dan een lekke strandbal.

Ook in Tilburg is dat al een tijdje aan de gang. Pastoors verdwijnen, godshuizen krijgen een andere bestemming. De Hasseltse kerk herbergt een wijkcentrum, de Sacramentskerk wordt omgedoopt tot woningcomplex en ook de Korvelse kerk, las ik eergisteren, zou wel eens een nieuwe rol kunnen gaan vervullen.

Als de plannen doorgaan, kun je er straks etenswaren kopen, koffie drinken en tentoonstellingen bezoeken. De Korvelse ondernemers willen daarmee niet alleen voorkomen dat het gebouw verloedert, maar ook een extra impuls geven aan het hele woon- en winkelgebied.

In Rome zullen ze er wel het hunne van denken, maar ik weet zeker dat, als er een hiernamaals bestaat, één prominente hemelbewoner dit nieuwe plan met instemmend geknik zal begroeten. Antonius van Padua. De naamgever van de kerk. De patroonheilige van vrouwen en kinderen, van armen en bakkers, van reizigers en verliefden, en vooral: van verloren voorwerpen. “Heilige Antonius, beste vrind, zorg dat de Korvel zichzelf hervindt.”

Want dat is precies wat er hier gebeurt. Werd vroeger de buurt bijeengehouden door blijde boodschap, hostie en heiligenbeeld, in de nieuwe constructie zijn dat dagelijkse boodschap, brioche en beeldende kunst. Geef ons heden onze dagelijkse broodjes.

Het is nog de vraag, las ik, of het idee haalbaar is. Wie gaat het gebouw beheren? Is de huur te betalen? Dat soort aardse dingen. Op de eerste vraag is het antwoord wel duidelijk. Antonius van Padua waakt over de Korvel, en zeker over zijn kerk. Dat beheer zit dus wel goed. En wat het tweede punt betreft: een bisdom met ballen stelt het gebouw gratis beschikbaar. Dit plan is goud. Rijker kan het Roomse leven vandaag de dag niet worden.